شمعدانی | پایگاه اینترنتی معلولان ایران

هر روز که می‌گذرد خبر جدیدی از افزایش قیمت‌ها به گوش می‌رسد. افزایش قیمت‌ها کم‌کم به موضوعی عادی و روزمره تبدیل شده‌، اقدام اثربحشی در این خصوص از مسئولان دیده نمی‌شود و اما این اقشار آسیب‌پذیر هستند که مدام زیر بار گرانی کمر خم می‌کنند.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، گرانی لوازم توانبخشی و کمک توانبخشی هر روز عرصه را بر معلولان و به‌ویژه معلولان ضایعه‌نخاعی تنگ‌تر می‌کند، قدرت خرید این طیف برای تأمین نیازهای درمانی روزانه‌شان هر روز کاهش پیدا می‌کند و در عوض اقلام مورد نیاز آنها هر لحظه با رشد قیمت مواجه‌ است.
طبق آمار سازمان بهزیستی اکنون یک میلیون و پانصد هزار فرد دارای معلولیت در این سازمان عضو و صاحب پرونده هستند و هزاران نفر از آنها روزانه به اقلام بهداشتی مانند سوند، ایزی‌لایف، لوازم پانسمان و.. نیاز دارند. این در حالی‌است که منابع مالی و درآمدی این طیف بسیار ضعیف و در بسیاری از موارد صفر است.
در حال حاضر هیچ بویی از اجرای قانون جامع حمایت از معلولان نیز به مشام نمی‌رسد و اگر شرایط به همین منوال پیش‌ برود این اندک امید باقی‌مانده به اجرای آن نیز از چشمان پر فروغ این قشر مظلوم رخت خواهد بست.
سازمان بهزیستی با داشتن بیش از 50 وظیفه متنوع در رفع مشکلات افراد دارای معلولیت درمانده و مشکلات ناشی از تحریم و تورم نیز تحقق این آرزو را با تأخیر همراه کرده. شاید حالا بهترین زمانی است که سایر دستگاه‌ها به کمک این سازمان عریض و طویل بیایند و هر یک در راستای وظایف خود و وظایف مشخص شده در قانون جامع حمایت از معلولان گوشه‌ای از کار را بگیرند.
 وزارت بهداشت به وظیفه خود در قبال معلولان عمل نمی‌کند 
طبق قانون جامع حمایت از معلولان، تأمین بیمه سلامت و چالش‌های مربوط به دارو و درمان افراد دارای معلولیت به عهده وزارت بهداشت است اما آنچه مشاهده می‌شود این است که این وزارتخانه نیز در انجام وظایف قانونی خود دچار قصور و کم‌کاری است.
معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور پیشتر در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم از درخواست این سازمان از وزارت بهداشت مبنی بر تخصیص ارز دولتی به منظور تأمین لوازم توانبخشی و پزشکی مورد نیاز معلولان خبر داده بود، اما به دلیل عدم تحقق این درخواست؛ معلولان هنوز در دسترسی و خرید اقلام مورد نیاز خود با مشکل مواجه‌اند.
مشاور وزیر وقت بهداشت در امور توانبخشی نیز در انتهای سال 96، توانبخشی پزشکی و دسترسی به مراکز توانبخشی را از وظایف مهم وزارت بهداشت در قبال معلولان اعلام کرده بود.
محمدتقی جغتایی با اشاره به مسئولیت وزارت بهداشت در اجرای قانون جامع حمایت از معلولین گفته بود: مسئولیت توانبخشی-پزشکی جامعه معلولان از وظایف وزارت بهداشت است، از طرف دیگر این دستگاه باید فرصت‌هایی را ایجاد کند که معلولان در سرتا سر کشور بتوانند به خدمات تخصصی-توانبخشی دسترسی پیدا کنند.
این وعده نیز تا امروز رنگ واقعیت به خود نگرفته و اثبات می‌کند که برخی دستگاه‌ها در انجام وظایف خود بر نه بر پایه قانون که بر مبنای سلیقه عمل می‌کنند.
لوازم توانبخشی معلولان چندین برابر گران شده است
حسین طاهیان که معلول ضایعه‌نخاعی است در این خصوص می‌گوید: لوازم کمک توانبخشی مورد نیاز من و دوستان دارای معلولیتم به چند برابر قیمتِ گران شده‌ی سال قبل افزایش پیدا کرده، این در حالی است که ماه گذشته حق پرستاری که از طرف سازمان بهزیستی دریافت می‌کردم قطع شده است.
وی اظهار می‌دارد: من به دلیل زخم‌‌بستر شدیدی که دارم در هفته به سه جلسه پانسمان نیاز دارم که هزینه هر جلسه حدود 50 هزار تومان است و این منهای هزینه‌ سوند، ایزی‌لایف و سایر مواردی است که روزانه به آن نیاز دارم.
او که متأهل و صاحب یک فرزند است ادامه می‌دهد: هنوز در خانه پدری‌ام زندگی می‌کنم و اگر کمک خانواده‌ام نباشد با مستمری اندک بهزیستی قادر به امرار معاش نیز نخواهم بود.
 عدم تعویض به موقع لوازم بهداشتی برای معلولان آسیب‌زاست
محدثه معبودی نیز سوند، لوازم پانسمان و ایزی‌لایف را مهم‌ترین لوازمی بهداشتی می‌داند که افراد ضایعه‌نخاعی به‌صورت روزمره و مستمر به آن نیاز دارند.
معبودی که 11سال قبل در سانحه تصادف دچار معلولیت و ضایعه نخاعی شده، اضافه می‌کند: افزایش قیمت اقلام مورد نیاز معلولان ضایعه‌نخاعی و پایین بودن درآمد معلولان موجب شده تا برخی از آنها در تهیه لوازم ضروری و مورد نیازشان دچار مشکل شده و به موقع اقدام به تعویض آن نکنند.
وی تأکید می‌کند: به تأخیر انداختن در تعویض لوازم کمک‌توانبخشی به منظور صرفه‌جویی در مصرف آن مشکلات زیادی برای این طیف ایجاد می‌کند که در اغلب مواقع هزینه‌های درمانی به مراتب بالاتری ایجاد می‌شود.
این فرد دارای معلولیت بیان می‌کند: به تعویق انداختن در تعویض لوازم کمک توانبخشی، مشکلات جبران‌ناپذیری برای افراد ایجاد می‌کند که برخی از آنها کار فرد را به بیمارستان کشیده و حتی لطمات غیرقابل جبرانی ایجاد می‌کند.
معبودی خاطرنشان می‌کند: مسئولان و متولیان حوزه معلولیت باید برای رفع مشکلات این‌چنینی چاره‌ای بیندیشند، در غیر این‌صورت سلامت جسمی و حتی روانی این طیف دچار چالش بزرگتری خواهد شد که در نهایت منجر به افزایش هزینه‌های دولت در زمینه درمان خواهد شد.
 دخترهایم آب نمی‌خورند تا ایزی‌لایف کمتری مصرف شود 
سهیلا حمیدی مادر دو دختر ضایعه‌نخاعی است. فرزندان او از بدو تولد دچار این عارضه بودند و حالا 31 سال سن دارند. او در این باره می‌گوید: یکی از مشکلات موجود در زمینه تأمین اقلام بهداشتی مورد نیاز افراد ضایعه‌نخاعی این است که این مراکز از فروش کالاهایشان اجتناب می‌کنند و نگهداری از آن را مصادف با کسب سود بیشتر در نتیجه استمرار گرانی می‌دانند.
او می‌گوید: هر یک از دختران من هر سه روز یک‌بار نیازمند یک بسته ایزی‌لایف هستند که مجموعاٌ حدود 250 هزار تومان هزینه دارد، این در شرایطی است که مستمری ماهانه هر دوی آنها روی هم تنها از عهده تأمین ایزی‌لایف10روز دخترها برمی‌آید.
حمیدی ادامه می‌دهد: از زمان گرانی ایزی‌لایف، دخترها با هدف صرفه جویی در مصرف آن از نوشیدن آب اجتناب می‌کنند. این موضوع قلبم را سخت به درد می‌آورد، کلیه‌های دخترها به زودی دچار آسیب خواهد شد اما من برای رفع این حجم از مشکلات کاری از دستم برنمی‌آید.
 اقلام پزشکی و بهداشتی کاهش قیمت نداشته‌اند 
افتخاری، یکی از فروشندگان تجهیزات پزشکی نیز می‌گوید: نرخ‌های اقلام پزشکی و بهداشتی مدام در حال تغییر است و جز برخی موارد کاهش قیمت چندانی در این حوزه دیده نمی‌شود.
 وی می‌افزاید: تهیه قیمت برخی از اقلام که تا100درصد یا بیشتر رشد داشته‌اند برای مشتریان ما بسیار سخت شده و حتی مراجعات نمایندگان مراکز نگهداری از سالمندان و معلولان که خریداران عمده ما بودند نیز به دلیل افزایش قیمت‌ها کاهش چشمگیری پیدا کرده است.