آسایشگاه معلولان ذهنی بی‌سرپرست شهیدبهشتی مشهد،

 | تاریخ ارسال: 1390/7/26 | 

آسایشگاه معلولان ذهنی بی‌سرپرست شهیدبهشتی مشهد،

نیازمند توجه بیشتر مسئولان

گزارش از مریم رویایی

AWT IMAGE

«اینها بخشی از اظهارات، "سید محمدرضا عرب‌هاشمی"، مدیر آسایشگاه معلولان ذهنی بی‌سرپرست شهید بهشتی مشهد، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنای منطقه خراسان، است.
تابلوی آبی رنگ که روی آن نوشته "خیریه و آسایشگاه معلولان ذهنی بی‌سرپرست شهید بهشتی" از ابتدای خیابان چشم‌نواز می‌شود، درب بزرگ و خاکستری‌رنگ مجموعه باز است، به آرامی وارد می‌شوم.
جوانی حدودا 23 ساله روی صندلی نشسته است، از ظاهرش پیداست که یکی از مددجویان مجموعه است، لبخند می‌زند و با حرکت دست و سر، مرا به داخل دعوت می‌کند، به سمت چپ که می‌پیچم جوانی دیگر با کت و شلوار مشکی و دمپایی قهوه‌ای که مددجوست و لبخند معصومانه‌ای به لب دارد به آهستگی خوشامدگوی من می‌شود.
بعد از معارفه، مرا به بازدید از کارگاه‌های مجموعه دعوت می‌کنند، درب اتاق باز می‌شود و جوانی نسبتا فربه به نام جعفر وارد اطاق می‌شود، جعفر مددجو و همیار مجموعه است، مسوولیتش کنترل دوربین‌های مدار بسته است، بهره هوشی‌اش بین 35 تا 40 برآورد شده و جزو بچه‌های تربیت‌پذیر موسسه است، زمانی که وارد مجموعه شده در گروه حمایت‌پذیر جای گرفته و با برنامه‌های آموزشی و کار روانشناسان و کارشناس‌های مجموعه، ارتباطات اجتماع را آموزش دیده و پیشرفت کرده است.
داخل محوطه تعداد زیادی مددجوی نوجوان، جوان و میانسال با لباس‌های سبز و نارنجی مثل باغچه‌ گلهای آفتابگردان از نور خورشید لذت می‌برند، هر کدام به نحوی قصد دارد توجه من و دوربینم را به سمت خود جلب کنند،‌ ژست می‌گیرند و دوست دارند عکس تکی بیندازند.
آن طرف حیاط نسبتا بزرگ مجموعه، کارگاه‌ها به ردیف کنار هم قرار گرفته‌اند، اولین کارگاه،‌ بافت اسکاج است، چهار مددجو مشغول فعالیت هستند، یکی از آن‌ها خیلی مودب پای دستگاه بافت ایستاده و فقط به صدای دستگاه گوش می‌کند، وقتی با دوربین نزدیکش می‌شوم، خجالت زده سرش را پایین می‌اندازد.
سه نفر دیگر مشغول بسته‌بندی اسکاج‌ها هستند، اسکاج‌ها را یکی یکی و مرتب به ترتیب طلایی، سبز و نقره‌ای داخل پلاستیک‌های مخصوص قرار می‌دهند. " اگر توانایی‌های من محدود است، کرانه‌های قلبم بی‌مرز است، محبت‌هایتان را با من قسمت کنید تا توانایی‌هایم دو چندان شود" این‎ها جملاتی است که بر روی پلاستیک‌ها چاپ شده است.
"ساقه گندم"، اسم کارگاه بعدی است، بچه‌ها با ساقه گندم تابلوهای زیبایی ساخته‌اند، از عارف متولد 1368 می‌پرسم که چه کاری انجام می‌دهی؟
می‌گوید: "ساقه‌ها رو چسب‌ می‌زنم و با قیچی می‌برونم!" بین حرف‌هایش چندین بار نام پدرش دانیال را می‌برد، به گفته مددکار پدرش هفته‌ای یک بار به دیدنش می‌آید، عارف آموزش‌پذیر است و از 12 سالگی جذب مجموعه شده است، آرزوی عارف دیدن کربلاست، شیطنت زیادی دارد و شاد به نظر می‌رسد. وقتی عکسش را می‌گیرم و صدای شاطر دوربین را می‌شنود، می‌خندد.
امید کنار عارف نشسته، امید هم متولد 1368 است و از سال 77 مقیم اینجاست، بهره هوشی او مثل عارف حدود 50 برآورد شده و آموزش‌پذیر است، امید چند بار به خانه مددکارش رفته و خانم افخمی را مامان خودش می‌داند، آروزی امید دیدن مکه است، به امید می‌گویم: "امیدجان آرزو می‌کنم، آرزوی تو زودتر از من برآورده شود" و او تنها لبخند می‌زند ...
بچه‌های کارگاه‌ حصیربافی، بهره هوشی پایین‌تری دارند و نمی‌توانند صحبت کنند، از کارگاه بوریا به کارگاه حریر یا همان قالی بافی می‌رویم، سه دار قالیچه‌ای برپاست، نقش‌های بافته شده روی قالیچه‌ها مثل ذهن بچه‌ها به مرتبی نقشه اولیه نیست، اما قابل فهم است.
احمد با عینک و هدفونی که به رادیو متصل شده پشت دار قالی نشسته است. او به جز کار قالی‌بافی با چوب و حصیر، صندوقچه هم می‌سازد، احمد می‌گوید: "صندوقچه‌ها واسه جواهراته" اما غافل از اینکه دل خودش جواهر ناب است.
راهی دفتر رییس آسایشگاه می‌شویم، در آنجا با قاسم آشنا می‌شوم، قاسم تنها دیپلمه موسسه است، پارسال دیپلمش را در رشته معرق گرفته و از هشت سالگی اینجا زندگی می‌کند. از قاسم می‌پرسم چند سالته؟ جواب می‌دهد: "تقریبا یادم نیست!" و ادامه می‌دهد متولد سوم اردیبهشت 1368 هستم، چای داخل فنجانم را که تعارفش می‌کنم، می‌گوید "چای زیاد خوب نیست."
تابلوهای معرقش بیشتر در مورد 12 امام است، بزرگترین آرزویش دیدن کربلاست، وقتی می‌پرسم دوست داری به مکه بروی؟ پاسخ می‌دهد "مکه؛ اگه خدا بخواهد، حتما"
قاسم در پاسخ این سوالم که حرفت با مردم چیست؟ جواب می‌دهد: "ما را هم مثل پسرهای خودشان بدانند."
بیشتر وقت قاسم با خواندن کتاب و تیترهای روزنامه‌ها سپری می‌شود، هر روز با دقت چند روزنامه را مطالعه می‌کند، یه جورایی به جای بقیه ‌هم روزنامه می‌خواند. خبرهای داغ ورزشی را می‌توان از قاسم پرسید، روزنامه‌های ورزشی زیادی را می‌شناسد.
قاسم حرف‌هایی می‌زد که معنی درست آن‌ها را درک نمی‌کرد، او از مسوولان موسسه به کرات شنیده بود که لازم است تغییراتی اساسی در وضعیت مجموعه ایجاد شود که این تغییرات برای او و دوستاش مفید و لازم است و این تغییرات نیازمند مساعدت مسوولان و مشارکت‌های مردمی است.
بعد از رفتن قاسم، تابلوی بزرگ روی دیوار با عنوان "فرزند معلول" نظرم را جلب می‌کند. روی تابلو نوشته بود:
"کودکم، ای نازنینم، بچه معلول من
گر چه می‌گویم من اینک، با بخت، من خو گرفتم
این نگاه بی‌گناه تو که آتش می‌زند بر خرمن هستی من
درد و رنج چشم تو می‌زند خنجر به این جان و تنم
روح پاک و جسم و جان خسته‌ات، می‌برد هوش و حواس من ز سر
اشک‌های پاک تو، غصه‌های کوچکت
آروزی تو به دل، خسته از خسته‌ترم
دل من خانه توست
تو پر از لطف و صفایی و صد افسوس
هیچ‌کس نیک نداند که چه بر من می‌گذرد"
سید محمدرضا عرب هاشمی، مدیر آسایشگاه معلولین ذهنی بی‌سرپرست شهید بهشتی مشهد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - منطقه خراسان، گفت: چند ماه قبل نامه‌ای به استانداری ارسال کردیم که متعاقب آن معاون استاندار آقای دکتر نیاوند با حضور کارشناسان بازدیدی از مرکز داشته و قول‌های مساعدی داد، استاندار نیز دستور پیگیری درخواست‌های ما را داد، اما هنوز جوابی دریافت نکرده‌ایم.
وی با بیان اینکه فقط مبلغ قبض گاز مجموعه بالغ بر 16 میلیون تومان است، افزود: درخواست‌های ما از استانداری در مورد گاز مجموعه، صدور شناسنامه برای بچه‌ها، درخواست کمک‌های بلاعوض از وزارت دادگستری و بازدید خود استاندار از مرکز است.
عرب‌هاشمی خاطرنشان کرد: سرانه هر معلول ذهنی ماهیانه 450 هزار تومان است و یارانه دریافتی ما از بهزیستی ماهیانه 8 میلیون و 800 هزار تومان است که این مبلغ یک دهم مخارج آسایشگاه است، در حالی که 95 درصد کودکان این مجموعه بلاصاحب بوده و از طریق مراجع قضایی به اینجا می‌آیند.
وی اظهارکرد: ما در این مجموعه در حال حاضر 196 پسر از 6 تا 90 سال را نگهداری می‌کنیم، در حالی که ظرفیت اصلی مجموعه 110 نفر است که به چهار گروه "حمایت‌پذیر"، "تربیت‌پذیر"، "آموزش‌پذیر" و "خانه‌ پناهگاهی" تقسیم بندی می‌شوند. اولین کاری که در مورد این بچه‌ها انجام می‌شود، روانشناسی تست هوش یا "تعیین بهره هوشی" این کودکان است، بعد از آن به بررسی سلامت جسم و تعیین سن و تعیین خوابگاه می‌پردازیم که پسرها به خوابگاه‌های محبت یک و دو ارجاع می‌شوند که بهره هوشی این کودکان این خوابگاه‌ها بسیار پایین است. سومین مورد کار تیم توان بخشی است که با تعیین وضعیت بچه‌ها، آن‌ها را با دوره‌های کوتاه‌ مدت و بلندمدت به سیکل ترتیبی "تربیت‌پذیری"، "حمایت‌پذیر" و "آموزش‌پذیر" تقسیم‌بندی می‌کنند.
مدیر آسایشگاه معلولین ذهنی بی‌سرپرست شهید بهشتی مشهد با بیان اینکه IQ کودکان حمایت‌پذیر زیر30 است، افزود: این کودکان کنترل اسپنکتری ادرار و مدفوع را ندارند و اصطلاحا ایزوله نامیده می‌شوند که نیاز به مراقبت شبانه‌روزی دارند و در خوابگاه‌های محبت نگهداری می‌شوند و نگهداری آن‌ها مستلزم حمایت‌های خاص است.
وی در خصوص کودکان تربیت‌پذیر که دارای بهره‌هوشی30 تا 50 هستند، اظهارکرد: بر روی مهارت‌های فردی و شخصی و تا حدود مهارتهای اجتماعی این کودکان کار می‌شود، برای این کودکان دو سطح کلاس تربیتی یک و دو دایر است و مهارت‌های فردی مانند توالت کردن و مسواک زدن به این کودکان آموزش داده می‌شود.
عرب‌هاشمی، بهره‌هوشی کودکان آموزش‌پذیر مجموعه را بین50 تا 65 دانست و ادامه داد: مهارت‌های فردی، خودیاری و مهارت‌های اجتماعی و آموزشی به این افراد آموزش داده شده و با تست‌های مخصوص وارد مدارس استثنایی می‌شوند.
وی همچنین در خصوص بحث کارگاه‌ها افزود: کودکان آموزش‌پذیر این موسسه در کارگاه‌های قالی‌بافی، حصیربافی، هویه کاری، ساقه‌کاری و اسکاچ بافی مشغول فعالیت هستند. در کارگاه اسکاچ بافی به تولید انبوه رسیده‌ایم و عواید فروش آن صرف هزینه‌های برق، مربی و استهلاک ماشین‌ها می‌شود.
وی افزود: برای اولین بار تابلوی ساقه کاری تمثال حضرت محمد(ص) از خانه دل‌ها به خانه ملت(مجلس شوری اسلامی) رفت و در آنجا نصب شده است.
عرب‌هاشمی با بیان اینکه در این مرکز برای اولین بار "خانه پناهگاهی" راه‌اندازی شده است، ادامه داد: در"خانه پناهگاهی"، کودکان زیر 14 سال با بهره‌هوشی مرزی 65 تا 85 نگهداری می‌شوند و این در حالی است که ما مجاز به نگهداری تعداد بالای 15 نفر نیستیم و این کودکان با گذراندن دوره‌های خاص آموزش - اجتماعی می‌توانند وارد جامعه شوند.
مدیر آسایشگاه معلولین ذهنی بی‌سرپرست شهید بهشتی مشهد با بیان اینکه شعبه شماره دو این موسسه هم اکنون در روستای پاژ،‌ کیلومتر 14 جاده کلات در حال ساخت و بازسازی است، افزود: این مکان از طریق بهزیستی در اختیار ما قرار گرفته که کار بازسازی آن را با هزینه خودمان و همیاری هیات امنا انجام داده‌ایم. زمین شعبه شماره دو حدودا 3000 مترمربع و زیربنای آن 800 مترمربع است که در هفته جاری با اتمام خوابگاه و رختشورخانه، افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار خواهد گرفت. ظرفیت شعبه شماره دو بعد از افتتاح 50 نفر است که پس از تکمیل بخش اداری و ناهارخوری آن به 100 نفر خواهد رسید.

منبع : خبرگزاری دانشجویان ایران


دفعات مشاهده: 10365 بار   |   دفعات چاپ: 1662 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 168 بار   |   0 نظر



CAPTCHA

همراه شویم







   

شمعدانی کیست؟

  • پایگاه اینترنتی معلولان ایران ـ شمعدانی ـ به منظور اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به تک تک افراد جامعه کشورعزیزمان ایران راه اندازی شده است.
    شمعدانی به یک درد مشترک می پردازد.
  • درد قریب به بیست میلیون شهروند ایرانی یعنی " معلولیت " ؛ شهروندانی که با موضوع معلولیت دست به گریبانند حال یا خود عضوی دچار معلولیت دارند یا یکی و شاید دو یا سه یا ... نفر از اعضای خانواده اشان معلولیت دارند یا عضو تیم بزرگ و دلسوز توانبخشی ایران می باشند.
  • در شمعدانی می توانید از اهم اخبار معلولان، مناسب سازی محیط های شهری ( چه در همین تهران خودمان و چه در روستای خود شما)، بحث و جدلهای دولتمردان درباره معلولان، ورزش، قوانین و مقرارت کشوری و بین المللی، مقاله های مفید و سودمند و هر مطلبی مرتبط با معلولیت آگاه شوید.

اشتراک در خبرنامه

لطفاً نشاني پست الكترونيك خود را برای دريافت اطلاعات و اخبار پايگاه در كادر زير وارد كنيد.

آمار سایت

  • كل کاربران ثبت شده: 53 کاربر
  • کاربران حاضر در وبگاه: 0 کاربر
  • ميهمانان در حال بازديد: 103 کاربر
  • تمام بازديد‌ها: 25118753 بازدید
  • بازديد 24 ساعت قبل: 4399 بازدید

شمعدانی حمایت می کند


کلیه حقوق این وب سایت متعلق به شمعدانی | پایگاه اینترنتی معلولان ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 All Rights Reserved |

Designed & Developed by : Yektaweb