توجه به حقوق شهروندی، با برقی کردن پل مشکل حل می شود/

پل عابر پیاده ای که دشواری های عبور از آن بیشتر از سطح خیابان است

تبریز- پل عابر پیاده یکی ازامکانات و خدمات شهری است که برای تسهیل عبور ایمن مردم ازعرض خیابان ها در معابر ایجاد می شود و برای آنکه بتوان مردم را به استفاده بیشتر و بهتر از این امکان ترغیب کرد، علاوه بر فرهنگ سازی باید تسهیل سازی امور نیز مورد توجه قرار گیرد.
مدیران شهر برای آنکه شهروندان را به استفاده ازچنین امکاناتی ترغیب ویا تشویق نمایند، دست به اقدامات مختلفی می زنند که درواقع به آن ها فرهنگ سازی می گویند و ما امیدواریم این امر روزی به فرهنگ عامه تبدیل و مردم بدون نیاز به موانع بازدارنده، به جای عبور ازعرضی خیابان از پل های عابر پیاده استفاده کنند.

در کنار فرهنگ سازی و ایجاد مانع بین دو باند رفت و برگشت خیابان، اقدامات تسهیل سازی عبور و مرور مردم از پل ها و زیرگذرهای عابر پیاده در دستور کار مدیران شهری بوده و شهرداری ها با مکانیزه کردن پل ها و زیرگذرهای عابر پیاده مردم را به سمت استفاده از این امکانات تشویق می کنند.

با اقداماتی که اخیرا از سوی شهرداری تبریز در خصوص حفاظ بندی پیاده روها، نرده کشی خیابان ها، ایجاد پل های عابرپیاده و مشخص کردن مکان هایی برای عبور عابران پیاده از عرض خیابان ها صورت گرفته خوشبختانه امنیت جانی مردم در مقابل حوادث رانندگی افزایش و میزان تلفات جانی در شهر کاهش یافته است.

اما در کنار این اقدامات، تسهیل در استفاده باید بیشتر مورد توجه مسوولان شهری باشد تا مردم در انتخاب روش های عبور از عرض خیابان به سمت استفاده از پل ها تمایل یابند.

یکی از راهکارها، مکانیزه کردن پل ها و زیرگذرهای عابر پیاده است که در سوق دادن مردم به استفاده از آنها بسیار موثر است و کمتر کسی پیدا می شود که عبور از عرض خیابان را بر عبور از پل عابر پیاده مکانیزه ترجیح دهد.

در مقابل اگر پلی فاقد امکانات مکانیزه باشد، مردم گزینه های دیگر را برای عبور آسان از عرض خیابان انتخاب خواهند کرد و یا به ناچار و از روی اجبار پل را مورد استفاده قرار خواهند داد.

یکی از پل های عابر پیاده ای که نیاز به بازبینی در طراحی و مکانیز کردن دارد، پل عابر پیاده راهنمایی تبریز است که به رغم اینکه در یکی از نقاط پرتردد تبریز نصب شده و مردم زیادی از آن روزانه استفاده می کنند، فاقد هرگونه امکانات مکانیزه است.

شهروندان تبریزی برای عبور از عرض این پل که بیش از 100 متر طول دارد و شاید طولانی ترین و سخت ترین پل عابر پیاده تبریز باشد، باید 107 پله را طی کنند.

عبور بخشی از این پل عابر پیاده از زیر پل مترو تبریز نیز بر مشکلات آن افزوده و نبود حفاظ در برخی از جاهای پل از امنیت آن کاسته است.

در این میان مشکلات کهن سالان، معلولان و کودکان برای عبور از این پل دو چندان است و گاهی اوقات عبور یک پیرمرد و یا پیرزن از روی این پل علاوه بر مشقت های بسیار بیش از 10 دقیقه زمان می برد.

کارگر ساختمانی در سختی عبور از این پل می گفت: من صبح تا شب کار می کنم و خسته نمی شوم اما با عبور از این پل خستگی بر من چیره می شود و همواره عبور از این پل برایم دغدغه شده است.

پیرزنی هم که به آرامی و با تکیه بر نرده های حفاظ این پل سعی در عبور از آن داشت، اظهار کرد: از مسوولان تقاضا دارم فکری به حال این پل بکنند چرا که من هر روز مجبورم برای خرید نان و مایحتاج زندگی از روی این پل عبور کنم و روزهای بارانی و برفی نیز به دلیل لغزنده بودن پل عبور از ان برایم بسیار دشوار است.

شهرداری مسوول این منطقه که انصافا خدمات خوبی در رفاه حال مردم انجام داده سال گذشته قول داده بود تا این پل عابر پیاده را مکانیزه کند اما چنین نشد و شاید بودجه ای برای این کار باقی نماند اما امیدواریم که مکانیزه کردن این پل و دیگر پل های موجود در نقاط پرتردد شهر در دستور کار شهرداری قرار گیرد.

خبرگزاری جمهوری اسلامی مرکز آذربایجان شرقی آماده است هرگونه طرح شهرداری در خصوص این پل را از طریق همین رسانه اطلاع رسانی کند.

منبع: ایرنا