بامداد با راز و نیایش
پنج شنبه ۹۴/۶/۲۶

اهالی سپیده دم درووود

امروز؛
زندگی می کنم ...
برای رویاهایی که منتظرند به دست من به واقعیت بپیوندند...
من فرصتی برای بودن دارم،
پس ساکت نمی نشینم ....!!!
می خواهم همه بدانند که من با تمام توانایی ها و کاستی ها، شاهکار زندگی خود هستم ؛
کافی ست لحظات گذشته را رها کنم و برای ثانیه های آینده نگران نباشم و لحظه ام را زندگی کنم ...!!!
آری دم غنیمت است من تنها ؛ یک بار فرصت زندگی کردن را دارم ..
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
الهی ؛
میخواهم ازتهی خود خالی و ازتو پر شوم ،زیراکه تو عشقی و عشق یعنی تو
مهربانم ؛
تویی که بی حساب برمن بخشیدی و من چه حسابگرانه به شمارش شکرگزاری ام نشستم اما این بار
بگذار بشمرم
تو را به عمق و عرض و طول، دوست دارم
با احساسات نامرئی
به اندازه ی پایانِ هستی
من تو را مثل هر روز دوست دارم
تو را آزادانه ...
تو را خالصانه دوست دارم
تو را با ایمان کودکی ام دوست دارم
با عشقی که سال ها گم کرده ام
با نفس ام و با معصومیت از دست رفته ام
با اشک ها، لبخندها و تمام هستی ام
تو را بیش از این ها دوست خواهم داشت!

🌹🌹🌹🌹🌹🌹
همرازم ؛

:

به حباب نگران لب یک رود قسم، و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم میگذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهدماند..
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود،جامه اندوه مـپوشان هرگز...!!
زندگی ذره کاهیست،
که کوهش کردیم،
زندگی نام نکویی ست،
که خارش کردیم،
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار،
زندگی نیست بجزدیدن یار
زندگی نیست بجزعشق،
بجزحرف محبت به کسی،
ورنه هرخاروخسی،
 زندگی کرده بسی،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد، دوسه تاکوچه وپس کوچه واندازه یک عمر بیابان دارد.
ما چه کردیم و چه خواهیم در این فرصت کم
ߒ
روزگارت خوش باد🌹