گروهی از ورزشکاران پارالمپیکی و مدال‌آوران مسابقات پاراسیایی جاکارتا 2018 در تجمعی مقابل وزارت ورزش خواستار پرداخت پاداش معوقه قهرمانی خود شدند. این در حالی است که ظاهرا دولت مبلغ 18 میلیارد تومان به حساب فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین واریز کرده و پاداش ورزشکاران قهرمان جاکارتا در مراسمی در ماه رمضان به آنها اهدا خواهد شد. هرچند ظاهرا پاداش عقب‌افتاده به زودی پرداخت می‌شود، این ماجرا چند نکته دارد:
اول: دولت همیشه برای اعلام پاداش ورزشکاران، از واحد سکه استفاده می‌کند که به خصوص در شرایط بحرانی ارزی کشور در ماه های اخیر، مشکل‌زا بوده است. پیش از بازی‌های آسیایی جاکارتا اعلام شد برندگان طلا، نقره و برنز از میدان جاکارتا به ترتیب 160، 80 و 40 سکه از رئیس جمهور دریافت خواهند کرد. سکه در سال 1397 حدودا 1میلیون و 700هزار تومان بود؛ در حالی که نرخ سکه امروز به حدود 4میلیون و 800هزار تومان رسیده است! ظاهرا قرار است به جای سکه، به ورزشکاران معادل نرخ سکه در سال 97 (یعنی هر سکه 1میلیون و 700هزار تومان) اهدا شود. این موضوع نیز موجب نارضایتی در جمع قهرمانان پارالمپیکی شده که خواستار دریافت عین پاداش وعده داده شده هستند؛ نه معادل تومانی آن به نرخ سکه سال گذشته. در واقع میزان پاداش قهرمانان پارالمپیکی به یک سوم میزان وعده داده شده کاهش یافته است؛ آن هم به سبب تعلل دولت که نکته‌ی بعدی است.
به هنگام نبودن زمان پرداخت پاداش وعده داده شده، از دیگر مشکلاتی است که در هر دوره از بازی‌های مهم خارجی نمایان می‌شود. چرا پاداش قهرمانان باید هفت ماه پس از مسابقات داده شود؟ تورم، فشار اقتصادی و بیکاری عموم ورزشکاران پارالمپیکی ایجاب می‌کند که پاداش آنان به روز داده شود، نه با اینهمه تاخیر. پاداش یک سوم تاخیری در برابر تورم چندین برابر، چه دردی از ورزشکاران دوا خواهد کرد؟
نکته سوم، پاداش مالی هرچند کمک‌کننده است اما در نهایت، کفاف آینده شغلی و اقتصادی بیشتر ورزشکاران را نمی‌دهد. در کنار هدیه مالی، تضمین اشتغال قهرمانان پارالمپیکی هدیه‌ای به مراتب دلگرم‌کننده‌تر است تا پس از ته کشیدن پاداش مالی، قهرمانان کشور به بیکاری و دستفروشی نیفتند.
منبع: اینستاگرام دکتر نگین حسینی neginpaper
|